Iedere keer dat we, gedurende de vakantie, bijna aangereden werden (Italianen kunnen gewoon niet autorijden), struikelden over een stoeptegel of zelfs uitschoten met het zeeppompje, zei mijn vader: “wacht even met sterven, we hebben Napels nog niet gezien!” Waar deze uitspraak precies vandaan komt en wat het inhoud weet ik niet, maar ik ben er wel achter gekomen… verder lezen
Nederland leek even gesmolten te zijn. Gesmolten, en dat drapje zweet leek uitgegoten te zijn over onze bevolking. Mensen stonden in elkaars huidvocht vervlochten op het perron te wachten op de metro, terwijl ze zwemkleding onder hun kleding droegen om na bijvoorbeeld school nog even te kunnen zwemmen. Liters water werden achterover geslagen om het lichaam te “hydrateren” en scholen/werkplekken volgden een… verder lezen
Vluchten deden we. Weg van alle verplichtingen. De vleugels onder onze armen drapeerden we over de snelweg en met een enorme snelheid vlogen we naar het zuiden. We dansten door de Italiaanse straatjes, we droegen rokken die rond fladderde als vlinders en aten ijsjes tot onze magen er vol van stonden. Ja, het leven was mooi, la… verder lezen
Copyright © 2015 - 2019 Myrthe Schuijt