the elephant sleeps tonight….
Thailand staat bekend om haar olifanten. Toen ik tien was droomde ik er al van om naar Thailand te gaan, puur voor de olifanten. Mijn toenmalige beste vriendin was op vakantie geweest naar Thailand en had mij zoveel jaloersmakende verhalen verteld. Wellicht ga ik jullie ook jaloers maken met dit artikel, sorry, alvast. Ik wil het gewoon zo graag met jullie delen! Hihi…
Vanuit Chiang Mai kwamen mijn broertje en ik afgelopen zomervakantie in een olifantenopvang terecht, ver weg van de bewoonde wereld. Het was eerst een paar uur rijden in een hobbelende truck en vervolgens een heel stuk door de berg lopen, met enorme zakken vol bananen op onze schouders, maar het was het waard! Van veraf zagen we de olifanten al aan komen huppelen, met hun slurf in de lucht. Vanaf dat moment was de olifant mijn nieuwe lievelingsdier.
In tegenstelling tot veel andere olifanten-opvangcentra in Thailand zijn deze 100% lief voor de dieren. Dat is ook wel te merken aan het gedrag van de olifanten. Op bovenstaande foto kreeg ik een echte “kus” van een babyolifant, haha. Papa, mama, als jullie dit lezen, voor kerstmis vraag ik een olifant als huisdier, cadeau. : )
De dag na mijn olifanten ontgroening stond er iets heel spannends op de planning: We gingen een trekking doen! Dat houdt in: drie dagen de jungle in, zonder internet en stroom, en heel primitief tussen de lokale bevolking leven. Samen met een gezin uit Barcelona (de gesprekken gingen heeeeeel vaak over voetbal, haha) en een gids gingen we op pad. Eerst weer heel lang in de truck zitten om vervolgens op de meest bijzondere plekken uit te komen: Een gigantische waterval, bijvoorbeeld.
Vervolgens ging de tocht verder met de truck. Pas aan het einde van de wereld stopte de truck en begon het lopen. Drie uur lang door de natuur. Niks geen leeuwen of papegaaien in de jungle, desalniettemin wel een geweldige ervaring! Voor de verandering heb ik daar helemaal geen foto’s gemaakt, I’m sorry, nu zullen jullie zelf naar Thailand moeten om het met eigen ogen te kunnen ervaren ; )
Aan het einde van de dag bereikten we een primitief dorpje. De mensen stonden erg open voor contact en hadden geen moeite met op de foto staan. Ze kunnen natuurlijk geen Engels, maar “Manchapeau” betekende hallo in hun taal. Mijn vader gaf de kinderen ballonnen en er heerste een fijne sfeer. We waren de enige toeristen daar en ik had echt het gevoel dat de documentaires die we wel eens bij aardrijkskunde kijken tot leven kwamen!
Primitief leven betekend slapen in een grote houten hut (die we deelden met het Spaanse gezin) en grote klamboes om ons heen, want ja malaria wil je absoluut niet krijgen. Voor het slapen gaan heeft het nog even heel hard geregend maar we zaten gelukkig droog onder een afdakje met uitzicht over het hele dal. We aten zoals gewoonlijk heerlijke rijst als avondeten en doezelden weg bij het kijken naar het kampvuur. Die nacht droomde ik van kinderen op een Thaise school en enorme rijstvelden. De dag daarna bleek die droom uit te komen! Maar dat lezen jullie in mijn volgende artikel!
Wat is jouw lievelingsdier?
Liefs Myrthe
Zie ook:
Oh ik wil ook een olifantje! wat ontzettend lief.
Ooh zo schattig dat kusje van die olifant! & zo’n leuke ervaring denk ik!
Prachtige foto’s!!! Het moet echt een mooie reis geweest zijn
Waauuuw wat lijkt dit een prachtige ervaring! ☺ je foto’s zijn zo mooi, en vertellen echt een verhaal! Hoe gaaf is die foto met die olifantenknuffel??? Zoo fijn! Mijn lievelingsdier is dan wel een giraf, maar dit is wel méga cool hoor! ☺ Xxx
owaaah die kus van dat olifantje, te cute gewoon! ik vind dit echt een van de leukste posts! word gewoon blij van die oude mensjes in de natuur <3
Naar Thailand gaan staat vanaf nu op mijn bucketlist. <3